บริเวณที่พบ : ข้างศาลาธรรม
ลักษณะพิเศษของพืช : ไม้ดอกประดับสีเหลืองยางมีพิษ 
ลักษณะทั่วไป
ต้น : ไม้พุ่มขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ เรือนยอดทรงกลม เปลือกต้นสีน้ำตาลอ่อน แตกเป็นสะเก็ดเล็ก ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาวเป็นพิษ
ใบ :  ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับถี่รอบกิ่ง ใบรูปใบหอกเรียวแคบหรือรูปแถบ กว้าง 0.6-0.8 เซนติเมตร  ยาว  7.5-14 เซนติเมตร  
ปลายใบแหลม  โคนใบสอบ  ขอบใบเรียบ  ผิวใบด้านบนสีเขียวเป็นมัน  ก้านใบสั้น
ดอก :  สีเหลือง ส้มและขาว มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกที่ปลายกิ่ง  ช่อละ 3-4 ดอก กลีบเลี้ยงสีเขียวสั้น 5 กลีบ
เป็นแฉกคล้ายรูปดาวโคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย ยาว 5-7.5 เซนติเมตรปลายแยกเป็น 5 กลีบ ซ้อนเหลื่อมกัน
ดอกบานเต็มที่กว้าง 3-4 เซนติเมตร
ผล :   ผลสด รูปสี่เหลี่ยมค่อนข้างกลม ขนาดประมาณ 2.5 เซนติเมตร  มีสันนูนเป็นแนวยาว  สีเขียว เมื่อแก่สีดำ มีเมล็ดเดียว เป็นพิษทั้งผล
ประโยชน์ : ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ เปลือกใช้รักษาไข้มาลาเรีย แก้ไข้ เป็นยาถ่าย เพิ่มความดันโลหิตให้สูง ใบและเมล็ดทำให้อาเจียน
เป็นยาถ่ายและทำให้แท้งได้
ขยายพันธุ์โดยการ : เพาะเมล็ดและตอนกิ่ง